An-neemm ve son zamanların maceraları

Bugünlerde bana çok düşkün Mercan kuzu. 2/3 gündür evde raporluyum ama dinlenebildiğimi söylemek zor. Tepemde kapımda bacağımda peşimde :) elimden tutup beni odalar arasında gezdiriyo. Planı gereği odasına götürürse meme verebileceğimi hesaplıyo kurnaz tilkiii.. Wonder weeks sağolsun bir atak döneminde olduğumuzu öğrendim. Aynen harfi harfine yaşadıklarımızı anlatıyor. Bu dönemden hayırı netlikle kullanmayı öğrenerek çıkmamızı tavsiye etmiş ayrıca ww, trouble 2 istemiyor isek :) gülmeyi sevimli olmayı ağlamayı ısrar etmeyi dener, istediğine ulaşmak için diyor. Her dediğini yapmayın diyor.. Orta karardayız sanki. Mercan da orta karar. Herşeyi tutturmuyor ama merak ettiği bişey varsa katiyen ikna edip kandırıp oyalayıp unutturamıyorsun.. Neyse fazlaca üzerine düşünmeyi sevmiyorum, göreceğiz zamanla..

Bugünün şaşırtan olayı: başparmağım başparmağım nerdesin şarkısını söylediğimde parmaklarıyla şarkının oyununu yapmasıydı.. Gülüyor bi de kerata yapabildiğinin farkında :)

Kitapları hala favorisi, çok seviyor. Favorimiz resimlerdeki bütün teyzeleri dedeleri ablaları bulmak, aaa tabi bi de kedileri.. Pişş pişş

Herşey yerli yerine

Bu sıralar beni çok burun silerken görüyor, selpak bulup bana getiriyor, burnuma tutuyor. Kulak temizleme çubuğunu kulağına götürmeye çalışıyor. Bugün bir de bulduğu bir cd yi cd çalara koymaya çalıştı. Baya da yaklaştı :)

Park güzeli

Havalar artık güzel. 2 saati geçen park maceraları oluyor Mercanın. Arkadaşi var: ismi Tanem. Aynı saatlerde parka gidiyorlar, güzel oynuyorlarmış. Tebeşirle yere resim yapıyor. Top oynuyor. Ben bunları Fatma abladan dinliyorum ve fotolarına bakıyorum :(


Dans dans

Dans figürlerimiz de artıyor. Ayaklar eller ama en güzeli metalci rockçı gibi kafa sallama kısmı :) uyy çok tatlıııı..

Kelimeler artarken..

Bizim anlayacağımız şekilde :

Maamun (maymun)
Ayı
Tatlım (kendince)
Canım (kendince)
Amma( amca)
Elma
Bu (su)
Aaag ag (kuş, martı ve karga karışımı)
Annemmm babbbaamm teyzemm dedeemm ( sahiplenmece)
Meecaan (kendince)

Ve yer yer şaşırtan bazı tek seferlik çıkardığı kelimeler : arı gibi mesela :)

Polonezköy Country Club

Burayı Mercan'ı geç, Levo ve ben de çok sevdik. Aaa pony aaa o ne sülüün.. Keçi yavruları ne tatlı.. Eşeğe bak Mercan, arkadaşım eşşek derken Mercandan çok biz eğlendik nerdeyse..

Doğal yaşamları çok etkilenmeden yaşıyor hayvancıklar, hayvanat bahçelerindeki gibi bir zülüm yok.. Horozlar sülünleri kovalıyor, minik keçiler annelerinden süt emiyorlar.. Pony'ler otluyor, Mercan "mam-ma" dedi onları görünce :) Köpekçikler güneşte uyuyor.. Siyah kuğu kendini temizliyor, minik maymun verilen çekirdekleri ustaca çitliyor.. (sadece maymun için doğallıktan uzak bir kafes vardı diyebilirim)

Çocuklu bir buluşma ve doğada deşarj olmak için ideal bir mekan. Düz alanlar da mevcut, çocuklar koştursun.. Doğanın tadına baksın diye..

Gece nöbetleri yeniden

Bir süredir kesintisiz uykunun tadına varmaya başlamıştım. Sabah çok erken (6,5) gibi kalksa da neticede gece uyanmıyorduk

Azılar mıdır, büyüme sancısı mıdır, nedendir bilinmez, nazlı bu aralar Mercantoş

Hafta sonu bacaklarıma yapışık gezdi. Gece 1-3 nöbetteydik. Yatakta oturduk falan bir ara. Öööyle karşılıklı oturup birbirimize baktık. Gözlerini kaşıdı. Kukla gibi elleri önde, bacaklar 45 derece ayrı birbirinden. Öyle tatlı ki. Gecenin 2 sinde türlü şebeklikler türlü tatlılıklar. Güldürdü beni. Ama bir ara kızmadım da değil. N kere emzirdim. N. sinde sızdı artık..

14. ay doktor muayenesi notları

Boy, kilo ve baş çevresi gelişimi iyi. Azı dişleri (üst) hareketlenmeye başlamış. Köpek dişleri de aktif (çıkmak üzere) Başka bir sıkıntı yok (çok şükür)

Doktor muayeneleri çok sakin çok rahat geçiyor. Sadece tartıya konmayı sevmiyor, orada ağlamaya başlıyor :)

Ve git gide kısalıyor. Soracak sorumuz, kaygılanacak konumuz yok (çok şükür:)

Anne,baba,teyze, pişpiş, hevhev

Mercan sabah kalktığında, emerken, oynarken bazen durup ann-ne diyor. Efendim kızım diyorum. Yine ann-nee diyor.. Cevap veriyorum.. Ann-nee..Sonra bab-ba..Tey-ze.. Sonra düşünüyor pişpişş diyor.. Karşı pencerede bir kedi var, onu çağırıyor.. Sonra hevhev diyor.. Yani alt kattaki komşu.. Bu kadar. Bir gün içinde en çok iletişimde olduğu 5 canlı.. Ekmeğini paylaştığı Çilli ve bir de cansızlardan "ayççee" var.

Çilli (Penceredeki Martı Kardeş)

Geçen cumartesi Mercanın kahvaltısından artan yumurta ekmek ne varsa camın önüne koymuştum yine. Her zaman koyuyorum, kargalar, güvercinler ve martılar geliyor. Hem de Mercan onları yakından görmüş oluyor..

Yine böyle yaptık. Çilli işte o zaman geldi. Yumurtayı bir güzel yedi. Sonra gitmedi ama.. Cama tık tık vurdu. Sonra mutfak camına gitti. Yine tık tık tık..sonra salon.. sonra mutfak. Alacaklı gibi vuruyor cama.

Önce yaralı mı , acaba içeri alsak mı falan dedik. Ama cama doğru gittiğimizde kaçıyordu. Daha önce yaralı bir güvercin gelmişti cama, o kaçmıyordu. Elimize almamıza da birşey dememişti. Ama bu martı cama doğru yaklaşınca kaçıyordu.

Birkaç gün sonra evde kahvaltı etmeye kaldım sabah. Fatma abla Mercanın kahvaltısını ettirirken ben de atıştırdım. Sonra cama bir martı gelmesin mi ? Fatma abla bu çilli martı hep geliyo, cama tıklatıyo dedi. O sırada da Çilli yine alacaklı gibi cama vuruyo :)

Bugün yine geldi Çilli.

Mercan yemeğinden, ekmeğinden uzatıyor ona. Mam-ma diyerek. Hatta akşam yemeğinde Çilli yoktu. Hava kararmıştı. Mercan cama doğru baktı. Al dedi. Elindeki makarnasını uzattı :)

İlk tiyatro macerası

Ctesi günü ilk kez çocuk tiyatrosuna gittik. Oyunun ismi Boncuk’tu. Üsküdar, Kerem Yılmazer sahnesinde. Oyuna biraz geç kaldık. Salona girdiğimizde salon karanlıktı, kendi yerimizi bulamazdık zaten. Ama karanlıkta Mercan kucağımda, yere ürkek ürkek tanıya tanıya basarak ilerledim. Koltukların arasındaki merdivenlerden birine oturdum. Sahnede bir oyuncu vardı, karanlıkta parlayan beyaz bir giysisi vardı, beyaz renkte. Dansediyordu. Mercan karanlıktan ve bir anda değişik bir ortama girmekten korkarak ağlayabilir diye düşündüm ama hiç de öyle olmadı. Kucağımda sessizce sahneye baktı, izledi. Sonra ışıklar açıldı. Oyun başladı. 1 kedi ve 1 köpeğin arkadaş olmasının hikayesiydi. 20 dakika kadar izledi kucağımda. Sonra biraz kıpırdanmaya başladı. Etraftaki abilere ablalara baktı. Biraz yanımızda ayakta durdu. Orada da sıkılınca ben de sahnenin en önüne götürdüm, ben merdivende oturdum, o da ayakta durdu. Neyse ki sonra müzik başladı, oyuncular herkese gazete dağıttılar. Müzik de son dönemin popili şarkısı gangham style. Mercan da abilerle ablalarla dansetti, bir yandanda keyifle etrafı izledi..

Sonra oyun bitiminde Deniz bekledik- kadın oyuncu benim drama dersi aldığım Deniz hocaydı. Çıkması zaman alınca kulise girdik, bir foto çekilmek istemiştik ama Deniz yorgundu. Mercan sahne tozunu yuttu, iflah olmaz artık dedi oradakiler =)

Ctesi günü bir güzel olay daha oldu: Mercan şöyle güzel bir An-ne dedi. Ande, adde gibi şeyle söylüyordu ama artık gayet net bir şekilde “anne” diyor. Yaşasııın.. Anneee, Mercaaan, Annneee, Mercaan..

“Haaa-yııı” diyor bir de. Hayır diyeceğimiz şeyi biliyor, mesela :ağzına kağıt götürme ve yeme. Hem yapıyor hem de bir yandan hayır deyip gülüyor.

Söyleye geldiğimiz şarkıları tanıyor artık. Arkadaşım eşşek, ceviz adam favoriler. Bir de music together şarkılarını seviyor hello everybody, driving in the car.. Bu şarkıların el hareketlerini de öğrendi, şarkıda sırası gelince hareketini yapıyor. Ceviz adam şipşapşop(alkış) burnu uzun lülülü(nanik) saçları rüzgar vuvuvu(saçları okşa, rüzgar işareti yap) karnı davul gümgümgüm(karna davul) bize güler hahahah ceviz adam gitti vahvahvah (bittiii)