Yılları bir bir devirirken bir yandan da sayıyoruz artık.. Mercan 1 yaşında. Mercan 2 yaşında.. İnsana çok uzak gelen günler su gibi akıp dün oluyor bir anda. Mutlu anılarımız, güzel günlerimiz çok olsun..
Mercan'a ;
2 yaşın; benim benim sendromuyla, ben yapıcamlarıyla, omaşş'larıyla, bezi bırakmanla ve 15 gün sonrasında da memeye vedanla derin bir etkiyle geçti, ardımızda kaldı. Hayatın ne çetin bir mücadele olduğunu birazcık sezer gibisin bu günlerde. Dudağını kıvırıp uykudan hemen önceki alışkanlığını hatırlıyor, ve artık emmiyoruz dediğimde, gözlerin dolu dolu anne ben şimdi napııcam??" dediğin an hissettin bunu.
Ben 31 yaş daha yaşlıyım, daha tecrübeliyim senden ama ben de tam çözebilmiş değilim ki Mercan.. "Ben şimdi napıcam" dediğim o kadar çok an var ki.. Bilinmezlikle, korkularla, ama sadece bunlarla değil güzelliklerle de dolu hayat.. Güzel yanından güç alıp zor kısmıyla başetmek yaşamanın kendisi..
Hep sana sarılan seni sevenlerle çevrilsin etrafın, ve sen de sevmeyi bil, mutluluğun sevgiyle çoğaldığına inan...Umutların, cesaretin bol olsun, korkuların, yalanların da olacak, insansın, ama ruhunu soldurmasın..
İyi ki doğdun. Seni çok seviyorum..
Annen..
*****
Bir önceki sene ile karşılaştırma fotosu.. :) Beraber yaşlanalım, çocuklarımız da beraber büyüsün inşallah :) Sizi seviyorum Küpeli ailesi ;)
