Dün evdeydim Mercan Mercaniko ile. Cuma dudağının patlaması :( onu baya korkutmuştu, cumartesi de evde misafirimiz olması sebebiyle uykusu biraz gecikti, o sarhoş haliyle de koltukta düştü. Kafası şişti ve morardı :(( Cumartesi pazar kuzu sarması modundaydık. Pazartesi de aşıları (çocuk felci-suriyeliler sağolsın 1 ay önce yaptırdık ve menenjit) olduğu için onunla kalıp zaman geçirmek istedim.
Sabah kahvaltıdan sonra hastaneye gidip aşılarını olduk. Eskiden daha kolaydı sanki bu aşı işleri. Cama dizili bütün oyuncakları "bu" "bu" diyerek yanına dizdik, dr babası ben aaa bu neymiş o neymiş falan diye oyalamaya çalıştık ama yine de yattığı yerde sağa sola dönerek kendince olayı sabote etti. Fazla ağlamadı neyse ki..Odadan çıktığımızda unutmuştu bile..
Parkta oynadık biraz, favorimiz kum havuzu..5 dk diye uğradığımız parkta 1 saat kadar durduk. Kanka adayımız Deniz de oradaydı. (Aralarında 10 gün var Denizle. Tipleri de benziyor. İkisininde poposunda bez, çiçekli tayt. Paytak yürüyüş..Çok şekerler. )
Eve geldik..
Çamaşır seriyordum balkonda. Mercan da yanımda. İşim bitti. Sonra Mercan masayı işaret etti.
-Anne aç aç
Açtım masayı. Sevindi. Sonra:
-Anne sil sil.. İçerden bi havlu aldım geldim. Sildim. Yüzü yine güldü. Ama baktı ki elimdeki bez her zaman kullandığım bez değil. Mutfağa gitti. Bezi gösterdi.
-Anne bu buu..
Sonra gösterdiği bezle sildim masayı. Yüzündeki zafer tebessümü iyice genişledi.
Ardından içeri geçti. Mama sandalyesini gösterdi. Balkona çıkardım sandalyesini, karşısına da ben oturdum. Bi de üzüm ve kiraz getirdim. Mutluluğun doruklarında etrafı izleye izleye ıhmm ıhmm (çok lezzetli manasında) yaparak yedi meyvesini..
Şirin misin nesin sen Mercan yaaa! :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder