30 Ağustos 2014 Cumartesi

19. ay maceraları


Bu ay artık dil gelişimi muazzam. Papağanlıktan öteye geçip öğrendiği kalıpları cümleleri kullanıyor artık. Konuşmalarını ayrı bi post yapıcam..

Hayalgücü oynadığı oyunlara yansıdı. Eline bir oyuncak araba alıp bip bip yapıp tuşlara basıp aloo diyip dedeyi arıyor, tamam mı tamam mı diye de sohbet ediyor. Çorba yapıyor, yedirirken üflüyor. 2 yaşa yaklaştığımız için olsa gerek kendi seçimlerini savunuyor. Banyoyu suyu çok seviyor ama bazen itiraz ediyor istemiyorum diyebiliyor. Yemiycem içmiycem.. I ıh..Bu ay bir başka not düşülmesi gereken olay Fatma ablanın ayrılması, bizim talebimiz üzerine maalesef :(




Okuduğum bir çocuk gelişimi kitabında dil gelişimi için ilgi duyduğu alanda kelime öğrenmesine yardımcı olun diyor.. Mercanın da ilgi alanı : inşaat :) Ananenin evinde yan tarafta ilerleyen inşaatı anlatırken "kepçe" kelimesini öğrenmesi ile başlayan bu ilgi her yerde bolca gördüğümüz kepçe ve kamyonlarla kolayca gelişti. Çöp arabaları, kepçe ile kamyonun ortak çalışması, çıkardıkları sesler derken bize baya bir sohbet konusu çıkıyor. Parka oynamaya gittiğimizde sallanmaktan ziyade mikserin beton döküşünü izliyoruz :) Bence bir sakıncası yok..Gayet eğlenceli oluyor.


Mercanın gözlemciliğini çok seviyorum. Çoğu şeyi o yaptıktan sonra anlıyorum. Mesela yandaki egzersiz aletinde mekik çeken bi abi görmüş. O kalktıktan sonra onu taklit ediyor. Ben de aa orası senin yatağın mı falan diyorum :) Sonra abi ikinci turda tekrar gelince gösterdi Mercan abiyi de ondan sonra anladım bizim miniğin taklit ettğini :)




Bu fotoğraf da Kadıköy-Modadan. Mercan için park dışı geziler çok eğlenceli oluyor. Çok farklı şeyler görebiliyor. Ayran da bizim fiks jokerlerimizden oldu. Böyle şişeli kutulu falan olunca da daha bir ilgisini çekiyor. Arada bir sağlıksıza kaçamaklarımız oluyor artık :) dondurma da arada bi gezmelerimizin kapanışı oluyor. Yalnız aşırı titizlikten elindeki külahtan üzerine damlayan dondurmalara sinir olup hatta ağlayıp bi tadını alamadı geçen gün. Ben de kutuya koydurup eline kaşık veriyorum :)





Bu da bu araların favori kitabının favori sayfası. Veteriner dükkanını basan bir aslan. Rooarr diye giriyor içeriye. Kuyruğuna çivi batmış.. diye gidiyor. Anlatılan hikayelerin bire bir aynı detaylarla anlatılmasını istiyor minik hanım. Unutulan birşey varsa hatırlatıyor. 



 

(Babannemiz geldi).  Yukarıdaki fotodaki yerdeki oyuncağı da aslında balkona yer döşemesi niyetiyle almıştım. Çok güzel bir oyuncak oldu Mercana. Yap boz, hayvanları öğrenme, konuşturma ve hatta öpüştürme aracımız oldu :)


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder